นักดนตรี นักแสดง กับความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน

อยากเป็นนักดนตรี

อยากเป็นนักร้อง

อยากเป็นนักแสดง

อยากเป็นนักเขียน

อยากเป็นจิตกร

อยากเป็น...

อาชีพที่กล่าวมานี้ล้วนเป็นอาชีพต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์และความสามารถในการเอนเตอร์เทนผู้คน

เคยสังเกตกันไหม

ว่าทำไมบางคน เป็นนักดนตรีแล้วรุ่งแต่บางคนไม่รุ่ง บางคนเป็นนักแสดงแล้วดัง บางคนไม่ดัง?

ใช่...ความสามารถก็ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนคือพวกเขาเหล่านั้นสามารถสื่ออารมณ์ออกมาได้ดีแค่ไหน

การเป็นนักแสดง(ไม่ว่าจะแสดงอะไรก็แล้วแต่ เช่น ดนตรี )              

ไม่ใช่แค่การเล่นตามบทบาที่ตัวเองได้รับ หรือ แค่เล่นตามโน้ต

มันต้องเข้าใจอารมณ์ของตัวละคร หรือแม้กระทั่งของเพลง

นักดนตรีหรือนักแสดงบางคนมัวแต่ไปห่วงภาพพจน์ของตนเอง(มากเกินไป)

จนทำให้คนดูรู้สึกว่าอีนี่มัน เฟค (ไม่เจ๋งจริง)

ร้อยทั้งร้อยของคนดูเขาอยากมาดูการแสดงที่เป็นการแสดงจริงๆ ไม่ใช่อยากมาดูคนหล่อหรือคนสวย

เขาไม่ได้ต้องการอาหารสายตา

พวกเขาต้องการอาหารของหู และอาหารของหัวใจ(ความรู้สึก)

นักร้อง นักแสดง หรือนักดนตรี ที่เก่งๆบางคน

ไม่เห็นจะต้องหน้าตาดีเลย

สิ่งที่นักร้อง นักแสดง และนักดนตรีต้องจริงๆ คือการทำให้คนฟังหรือคนดูมีความสุข

ซึ่งการมีหน้าตาที่ดีไม่ได้ตอบโจทย์นั้น

ขอยกตัวอย่างของจขบ.ละกัน

จขบ.อยากเป็นนักดนตรี

แต่ตอนนี้มีปัญหาอยู่ที่ว่า เป็นคนที่ไม่อินกับอะไรเลย ซึ่งการที่ไม่อินกับอะไรเลยเนี่ยลำบากแน่ในการที่จะเป็นนักดนตรี ครูเคยบอกเอาไว้ว่า “นักดนตรีที่ดี ไม่ใช่แค่เล่นตามโน้ต มันคือการถ่ายทอดความรู้สึกของคนแต่งออกมาให้คนอื่นรับรู้”

ถ้าเราไม่รู้จักอารมณ์ หรือความหมายของเพลง เราก็จะสื่อมันออกมาไม่ได้

แล้วจะแก้ยังไงดีละ?

-              -     ฝึกการทำความเข้าใจกับทุกๆเรื่อง คอยถามว่า ทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร เราจะได้ประโยชน์อะไรจากมัน มันจะ                เปลี่ยนแปลงอะไรเราได้บ้าง

-                   -  ถ้าจะเล่นดนตรี(ที่ไม่มีเนื้อร้อง)ลองดูชื่อผู้แต่งแล้ว หาประวัติอ่านดู จะได้ทำความเข้าใจสภาพความเป็นอยู่ใน             ตอนนั้น เข้าใจว่าทำไมเขาถึงแต่งเพลงนี้ออกมา (บริบทสังคมอาจข่วยทำให้ง่ายขึ้น)

-          

          - แสดงความรู้สึกแบบตรงไปตรงมา ไม่โกหกตัวเอง คอยถามตัวเองเสมอว่าตอนนี้เรารู้สึกอย่างไร

โกรธ เศร้า เสียใจ รัก ผิดหวัง ท้อแท้ แล้วเราจะรู้ว่าความรู้สึกบนโลกนี้มันมีมากมายนับไม่ถ้วน แต่ที่เรารู้จัก อาจจะมีไม่ถึง 30 ด้วยซ้ำ (อาจจะไม่ต้องถามตัวเองอย่างเดียวลองสังเกตจากพฤติกรรมคนอื่นเวลาเราเข้าไปพูดคุยด้วย ลองคิดดูว่า เขารู้สึกอย่างไร)  ความรู้สึกเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและซับซ้อน และเข้าใจยาก (เพราะมันเป็นความรู้สึกน่ะสิ ถึงได้เข้าใจยาก คนเราบางครั้งยังไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองเลย)

ถ้าเราจริงใจกับตัวเอง เราค่อยๆเรียนรู้ประเภทของความรู้สึก รู้สึกยังไงก็เล่นออกมาอย่างนั้น ลองดูสิเวลาที่เรามีความรู้สึกต่างกันแล้วเราถ่ายทอดมันออกมา เพลงที่เล่นมันมีความแตกต่างแม้จะเล็กน้อยแต่มันก็แตกต่าง ถ้าเรารู้จักความรู้สึกแล้วละก็เราก็สามารถความคุมมันได้ตามใจนึก(ตามเพลง)

เช่น

ถ้าเพลงนี้มีอารมณ์เศร้าและหดหู่ เราก็สามารถทำอารมณ์ของเราให้เป็นไปตามเพลงได้เพราะเรารู้จักความรู้สึกของตัวเองที่กำลังเผชิญกับความเศร้าและหดหู่ แล้วสามารถถ่ายทอดออกมาได้

ถึงมันจะเป็นเรื่องที่ยาก(มาก)แต่เราต้องทำได้

เพราะฉันไม่อยากเป็นนักดนตรีที่ทำได้แค่เล่นตามโน้ต

แต่เล่นกันความรู้สึกคนไม่เป็น....

แค่อยากให้คนมีความสุข...