วันเสาร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556

ช่องว่างระหว่างความคิดและความเป็นจริง

 สวัสดีค่ะกลับมาพบกันอีกแล้วนะคะ
วันนี้ จขบ. จะมาพูดถึงเรื่องความคิดและความเป็นจริงกันค่ะ

เชื่อว่ามีใครหลายๆคนพบเคยกับปัญหาที่ว่า
คิดได้...แต่ทำไม่ได้
ที่บอกว่าทำไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าไม่ลงมือทำ
แต่แปลได้ว่า ทำแล้วมันออกมาไม่เหมือนอย่างที่คิดเอาไว้
(ต่างจะพวกที่คิดแล้วไม่ลงมือทำนะอย่าสับสนๆ)
อันนี้ขอยกตัวอย่างสถานการณ์ของตัวเองมาเล่าให้ฟังกันนะคะ



                 เรื่องของเรื่องมันก็คือ ตัวเองได้มีโอกาสจัดและตกแต่งห้องเรียนของตัวเองได้ตามใจชอบ
จขบ.และเพื่อนก็ได้ตกลงว่าจะทำ Timeline ติดผนังเพื่อใช่ในการเรียน (ทุกวิชา ไม่ใช่แค่สังคม)
เราใช้สีแม่เหล็กในการทำ
(สีแม่เหล็กคือสีที่ผสมแม่เหล็กไว้ เมื่อเราทาไปบนกำแพงหรือสิ่งของอื่นๆที่ที่เราทาก็สามารถที่จะเอาแม่เหล็กไปติดได้)
ตอนแรกก็คิดกันอย่างดิบดี วางแผนทุกอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อย

“คิดว่ามันง่าย”  

แต่เราคิดผิดอย่างมหันต์
เพราะแค่ตีเส้นตรงเส้นเดียวให้ไม่เบี้ยวเนี่ยก็ปาไปครึ่งค่อนวันแล้ว นี่แค่ตีเส้นยังไม่ได้ทำอะไรต่อเลย
          

  นี่วันแรก...
ปัญหาที่พบในวันนี้คือ
สิ่งที่เราคิดมันไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง
ตีเส้นตรงให้ตรงไม่ได้ เพราะพวกเราไม่มีอ้างอิงในการทำงานเลย ในข้อนี้จะขออธิบายสักนิด สิ่งที่จะมาอ้างอิงในสถานการณ์การนี้ได้ก็คือ เส้นตรงลักษณะเป็นยังไง คำตอบคือ เส้นตรงนั้นเป็นระนาบ ซึ่งการที่จะเป็นระนาบได้นั้นก็ต้องมีมุม 90 องศาตั้งฉากอยู่ อยู่ๆจะเอาไม้บรรทัดมาตีเส้นตรงโต้งๆได้ยังไงถ้าไม่มีการพล็อตจุดก่อน?


แต่ก็สามารถแก้ปัญหาที่พบได้
                     หลังจากที่พวกเราพล็อตจุดแล้วก็พบปัญหาที่ว่าเริ่มงงเส้นเพราะเส้นที่เราเขียนไว้บนกำแพงมันมีมากพอสมควร(เพราะแก้กันหลายรอบ) เราแก้ปัญหากันโดยการนำสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวมาใช้ ซึ่งตอนนั้นมีเทปกาวพอดีเลยใช้เทปกาวมาปิดทับเส้นจริงเพื่อไม่ให้สับสน การที่เลือกใช้เทปกาวก็เพราะว่ามันแกะออกได้ (ติดใหม่ได้ ถ้ามันเบี้ยว) และมองเห็นได้ชัดกว่าดินสอ นี่เป็นวิธีการที่นำสิ่งของใกล้ตัวมาใช้ในการแก้ปัญหา หรือที่เรียกกันว่า Resourceful

ตัวอย่างของ Resourceful


ส่วนวันที่สอง...
            หลังจากที่ทำเส้นTimeline เสร็จเรียบร้อยแล้วเราก็ต้องมาทำตุ่มติดแม่เหล็กที่ใช้สำหรับติดกระดาษเวลาเขียน Timeline  อันนี้ใช้เวลาเกือบทั้งวันเพราะมัวแต่นั่งคิดว่าเราจะใช้มันยังไง จะทาสีแม่เหล็กตรงไหนบ้าง ทามากแค่ไหน ใหญ่เท่าไหน และอีกสารพัด (ทั้งๆที่น่าจะคิดได้ตั้งแต่เมื่อคืน แต่พวกเราไม่คิดกัน)  อีกทั้งยังมีข้อจำกัดในเรื่องของเวลาเพราะ Timeline อันนี้จะต้องเสร็จก่อนวันพรุ่งนี้
ปัญหาที่พบในวันนี้....
ก็คือปัญหาเดิม คือ ทำไม่ได้อย่างที่คิด
บริหารเวลาได้ไม่ดี ตัดสินใจช้า = เริ่มงานช้า




และสุดท้าย Timeline อันนี้ก็ไม่เสร็จ

จขบ.ได้รับบทเรียนที่ยิ่งใหญ่จากการทำงานครั้งนี้คือ
สิ่งที่เกิดขึ้นในความคิด ไม่ใช่ สิ่งที่เกิดขึ้นจริง”
            เพราะบางทีความคิดก็ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง 
เราอาจจะคิดว่าทำอย่างนี้ง่ายๆ แต่พอได้ลองทำจริงๆมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด
ที่เรานึกว่ามันง่ายเป็นเพราะเราไม่รู้ ที่ไม่รู้ก็เพราะไม่เคยลงมือทำ
แล้วต้องทำยังไงถึงจะรู้ว่าเราไม่รู้

ง่ายๆ...

ก็ลองทำซะสิ....แล้วจะได้รู้ว่าตัวเองรู้รึเปล่า

การเรียนรู้จากประสบการณ์ และการลงมือทำ
เป็นธรรมชาติการเรียนรู้ของมนุษย์



เรียนรู้จากประสบการณ์
พบข้อผิดพลาดและแก้ไข

เพิ่มเติมเล็กน้อยค่ะ
อิสระ39 หรือ ดงมูลเหล็กหมู่บ้านแห่งการเรียนรู้เปิดแล้วนะคะ
ถ้าใครสนใจก็สามารถแวะเข้าไปดูได้ค่ะ (จะได้เห็นบทสรุปของ Timeline ฮา)
เผลอๆอาจจะได้เจอจขบ.ด้วย
สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่นี่นี่ค่ะ
https://www.facebook.com/dongmoon.lek (คลิกที่ลิงค์ได้เลยค่ะ)

แล้วเจอกันเอนทรี่หน้าค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น