วันอาทิตย์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ตำนานไฟล้างโลก คติความเชื่อของพราหมณ์ฮินดู



ตำนานไฟล้างโลก


                  ตำนานการอวสานของโลกมีมากมายหลากหลายรูปแบบ เช่น ตำนานน้ำท่วมโลกของศาสนาคริสต์ การเกิดแผ่นดินไหวรุนแรงจนโลกแตกออกเป็นสองส่วนจากการคาการณ์ทางวิทยาศาสตร์ ทางด้านศาสนาพราหมณ์ฮินดูก็มีความเชื่อเรื่องจุดจบของโลกเช่นกัน


                  การล้างโลกด้วยไฟปรากฏอยู่ในคติความเชื่อของพราหมณ์-ฮินดู เมื่อโลกเต็มไปด้วยคนชั่วไร้คุณธรรม(ตกอยู่ในความเสื่อม) ดวงตาที่สามขององค์พระศิวะ(เทพแห่งการทำลายตามความเชื่อของพราหมณ์-ฮินดู)จะเปิดออกพร้อมกับไปบรรลัยกัลป์ที่เผาโลกจนสูญสิ้น จากนั้นเป็นหน้าที่ของพระพรหมที่สร้างโลกขึ้นมาใหม่


                  ในไตรภูมิพระร่วงและลิลิตองค์การแช่งน้ำมีเรื่องราวการล้างโลกด้วยไฟปรากฏให้เห็นอยู่เช่นกัน กล่าวว่าก่อนจะเกิดไฟบรรลัยกัลป์ไหม้โลกนั้นได้เกิดเหตุประหลาดขึ้นก่อน จากเดิมที่เรามีดวงอาทิตย์เพียงหนึ่งดวงก็จะเพิ่มขึ้นกลายเป็นเจ็ดดวง แหล่งน้ำทุกชนิดบนโลกเหือดหายเพราะความร้อนจากดวงอาทิตย์ แม้กระทั่งน้ำในมหานทีสีทันดร มหาสมุทรทั้งเจ็ดที่อยู่ล้อมรอบเขาพระสุเมรุ(เรียงสลับกับเขาสัตบริภัณฑ์)ยังแห้งขอด เหล่าพญาปลาทั้งเจ็ดที่แยกอยู่ในมหานทีสีทันดรตัวละสายพลอยตายไปด้วย เมื่อพญาปลาทั้งเจ็ดตาย น้ำมันในตัวปลาได้ไหลออกมา เมื่อแสงจากดวงอาทิตย์ทั้งเจ็ดดวงสาดลงมากระทบบนตัวปลาไฟบรรลัยกัลป์จึงเกิดขึ้น


                  การแบ่งชั้นภพของไตรภูมิแบ่งออกเป็น กามภูมิ๑๑ รูปภูมิ๑๖ และอรูปภูมิ๔ซึ่งไฟบรรลัยกัลป์นี้จะไหม้ถึงรูปภูมิชั้น๑๑ไหม้กามภูมิ๑๑ชั้นและรูปภูมิ๑๑ชั้น) เหลือรูปภูมิ๕และอรูปูภูมิ๔ไว้  เหล่าเทวดาจากชั้นรูปภูมิที่๑-๕ได้พากันหนีไฟบรรลัยกัลป์ขึ้นมาอยู่ที่ชั้นที่ไม่ไหม้ หลังจากที่ไฟไหม้โลกก็เกิดน้ำท่วมซ้ำอีกครา เวลาผ่านไปน้ำเริ่มแห้งทำให้เกิดแผ่นดินขึ้นมา กลิ่นดิน(บนแผ่นดินใหม่)ได้ส่งกลิ่นอบอวลไปถึงสวรรค์  เทวดาได้กลิ่นดินหอมเลยลงจากสวรรค์เพื่อมากินดิน แต่เมื่อกินแล้วเทวดาก็จะสูญเสียภาวะทิพย์(สภาพการเป็นเทวดา)ไปและกลายเป็นมนุษย์


                  ประเทศไทยเองก็เชื่อเรื่องการล้างโลกด้วยไฟเช่นกัน มีวรรณคดีไทยหลายเรื่องที่นำความเชื่อนี้มาใช้ในการแต่ง เช่น ในนิราศนรินทร์ มีโคลงบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า


           นทีสี่สมุทรม้วย           หมดสาย
ติงมิงค์มังกรผาย                   ผาดส้อน
หยาดเหมพิรุณหาย                เหือดโลก แล้งแม่
ราคะแสนร้อยร้อน                  ฤเถ้าเทียมทน


                  โคลงบทนี้พูดถึงตำนานไปล้างโลกตอนมหานทีสีทันดรเริ่มแห้งและเหล่าพญาปลาทั้งเจ็ดซ่อนตัวจากแสงอาทิตย์ทั้งเจ็ดดวง โลกที่ไม่มีน้ำสักชนิด แต่แม้จะถูกเผาจากแสงอาทิตย์ก็ยังไม่ร้อนเท่าไฟที่เกิดจากความกระหายในรัก



                  ตำนานจุดจบของโลกแตกต่างกันไปตามภูมิภาค การอวสานโลกด้วยไฟเป็นอีกหนึ่งตำนานความเชื่อของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู(ที่อยู่คู่ไทยมานาน) และในศาสนาพราหมณ์ฮินดู”ไฟ”ถือเป็นสัญลักษณ์ของการชำระล้างความชั่วร้ายให้บริสุทธิ์